ยะฮ์ยา อัลมุอ์ตะศิม (อาหรับ: أبو زكرياء المعتصم يحي بن الناصر‎; อะบู ซะกะรียาอ์ อัลมุอ์ตะศิม ยะฮ์ยา อิบน์ อันนาศิร; สวรรคต ค.ศ. 1236) เป็นเคาะลีฟะฮ์คู่แข่งแห่งรัฐเคาะลีฟะฮ์อัลโมฮาด[1] โดยครองราชย์ตั้งแต่ค.ศ. 1227 ถึง 1229 พระองค์เป็นโอรสของมุฮัมมัด อันนาศิร[2] และพระอนุชาของยูซุฟที่ 2, เคาะลีฟะฮ์อัลโมฮาดหลังจากอับดัลลอฮ์ อัลอาดิล พระปิตุลาของพระองค์สวรรคต ยะฮ์ยาถูกสนับสนุนโดยชัยค์แห่งมาร์ราคิช แต่สองปีต่อมาพระองค์ถูกถอดถอนโดยอิดรีส อัลมะอ์มูน พระปิตุลาผู้อ้างสิทธิอีกองค์ หลังอิดรีสสวรรคตในค.ศ. 1232 ยะฮ์ยาครองราชย์ต่อ แต่อับดุลวาฮิดที่ 2 ลูกพี่ลูกน้องของพระองค์อ้างสิทธิในการครองราชย์ พระองค์ยังคงคุมมาร์ราคิชจนกระทั่งสวรรคตในค.ศ. 1236 แล้วพื้นที่ทั้งหมดตกอยู่ภายใต้การครองราชย์ของอับดุลวาฮิด